Covd-19, çoğumuzun hayatında ilk kez rastladığı bir salgın hastalık oldu. Hepimiz benzeri bir süreci daha önce yaşamadığımız için, tabiri caizse ne yapacağımızı da tam bilemedik. Halen de bu sürecin ne zaman sonuçlanacağını ve kısa sürede nasıl hareket edeceğimizi bilmiyoruz.

Bireysel olarak yaşadığımız bu sorun kurumsal şirketler için de geçerli oldu. Bu konuda şirketler bazında geliştirilen önlemlerin ciddi faydalar verdiğini söylemek pek mümkün değil. Özellikle zaman geçtikçe hem bireysel, hem de kurumsal olarak moraller bozulmakta ve halen alınabilecek yeni önlemler tartışılmaya devam ediyor.   

Covid- 19’un etkilemediği bir sektör hemen hemen olmadı. Farklı sektörler bu salgından farklı ölçülerde etkilendi, bu olumsuz durumun psikolojik ve ekonomik yansımaları da her geçen gün artıyor.

Bilişim de, bu gelişmelerden en çok etkilenen  sektörlerden biri. Ancak Bilişim sektörünün  alt alanları bu değişimden farklı ölçüde etkilendi, hatta bunlardan bazıları bu salgından bugüne kadar değişik kazanımlar  da temin etti.

Bütün bu gelişmelerin etki ve sonuçları ilerleyen süreçlerde ortaya çıkacak. Ancak bugün Bilişim sektörünün yaşadığı en önemli problemlerden biri, kalifiye ve kendi işini görebilen yazılımcı ihtiyacı. Bazı kesimlerin “Chief Engineer”, bazı kesimlerin “Senyor Engineer” dediği kısaca 8/10 yıl ve üstü tecrübede bulunan ve başka bir ifade ile müstakil olarak çalışabilecek  nitelikteki yazılımcı ihtiyacı Ülkemizde had safhaya ulaştı.

Bu ihtiyacın ortaya çıkmasındaki en önemli etken; yeni mezun yazılımcıların ortak çalışma platformu bulmakta zorlanmaları, bu  nedenle gelişimlerinin yavaşlaması ve tecrübeli yazılımcılardan yararlanmalarının zorlaşması oldu. Bunun sonucu olarak da günümüzde  yazılım sektöründe müstakil olarak iş üretebilen yazılımcı sayısı yetersiz kaldı ve bu tür personele duyulan ihtiyaç da  çok arttı. Halen bu nitelikte personelin net maaşları 20.000 TL. nin üzerine çıktığı halde sayı yetersizliği nedeniyle yazılım firmaları ve yazılım ile birlikte ürün geliştiren firmalarda ciddi  nitelikli personel temini sorunu ortaya çıktı.

Yapılan işin niteliği göz önüne alındığında halen yaşanan bu sorunun kısa süreçte çözümü zor gözüküyor. Çünkü insanların bir araya gelerek bilgi paylaşımları ve genç yazılımcıların yetişme sürecinin kısalması mevcut Covid sürecinde neredeyse olanaksız. Bu sürecin ne kadar devam edeceği de halen belirsiz. Covid sürecinin dünyada tahminlerin ötesinde uzaması pek çok sektörde olduğu gibi, Bilişim sektöründe de bir çok uygulamanın gecikmesine yol açtı. Aslında yazılım firmaları bugüne kadar ümitle Covid sürecinin azalacağını ve yeni normalleşme ile tecrübeli yazılımcı sayısının artarak personel temini konusunda arz/talep dengesinin kurulacağını tahmin etmekteydiler. Ancak son gelişmeler bu beklenti doğrultusunda olmayınca tecrübeli ve müstakil çalışabilen yazılımcı ihtiyacının boyutu da büyüdü ve halen de bu ihtiyaç artarak devam ediyor.

Türkiye olarak yaşadığımız bu sorun aslında Bilişim sektöründe pek çok gelişmiş ülkede farklı boyutlarda bulunmakta. Bu ülkeler son yıllarda söz konusu yazılımcı ihtiyacını yetişmiş insan gücü sayısı açısından daha iyi durumda olan bizim gibi ülkelerden karşılama yoluna gitmeye başladılar. Bu amaçla bazı ülkeler uluslararası hedanter firmaları aracılığı ile istenilen nitelikte yetişmiş iş gücünü farklı ülkelerden transfer yapmaya başladılar ve bu transferler halen de devam ediyor. Oldukça cazip iş koşulları sunularak yapılan iş gücü transferleri ile son 2 yıl içinde çok ciddi sayıda yetişmiş elemanımız, özellikle tecrübeli yazılımcılarımız başta Hollanda olmak üzere bir  çok Avrupa ülkesine, hatta Kanada, Avustralya gibi uzak coğrafyalara transfer oldu. Halen bu gelişmeler Ülkemizdeki yetişmiş yazılımcı ihtiyacını artırmaya devam ediyor ve bu nitelikteki personelin yurt içindeki ücretlerini uluslararası rekabet koşullarını zorlayacak şekilde yükseltiyor.

Türkiye’de farklı Üniversitelerde Bilişim sistemlerinin IT kısmı ve yazılım içerikli pek çok bölüm bulunmasına ve yeterli sayıda öğrenci mezun olmasına karşılık, yukarıda açıklanan nedenler ile bunların uygulama süreçleri gecikmekte münferit yazılım geliştirecek personel sayısı giderek yetersiz kalmaktadır. Bu amaçla bu konuda acilen yapılması gereken işlem; online eğitim imkanlarının sağladığı olanakları kullanarak, sektörün ihtiyaç duyduğu yazılım dilleri ve konularda eğitim programlarının hazırlanması ve bunların uygulamaya geçirilmesi olacaktır. Bu eğitimi alacak yeterli sayıda yeni mezun yazılımcı adayı bulunmaktadır.

Burada yapılması gereken husus farklı teşvik araçları ile bu programların desteklenmesi, eğitim konularının ihtiyaçları karşılayacak şekilde belirlenmesi ve uygun nitelikte eğiticilerin söz konusu eğitimin verilmesidir. Bu şekilde hızlandırılmış programlar ile hem Ülkemizin bu konuda duyduğu ihtiyacın karşılanması mümkün hale gelebilir, hem de yeni mezun uygun nitelikteki iş gücünün iyi koşullar ile çalışmaları için uygun zemin hazırlanabilir.

Sektörün ihtiyacını en iyi yine sektördeki firmalar bileceği için büyük yazılım firmaları, yazılım ile ilgili Sivil Toplum Kuruluşları ve Üniversite işbirlikleri ile yapılması söz konusu eğitim organizasyonlarının başarı oranını artıracak ve Ülkemizin yetişmiş yazılımcı ihtiyacının kısa sürede karşılanması mümkün olabilecektir.